مشخصات چاپی
مؤلف: دکتر حسین گودرزی |
سال نشر: 1394 |
قطع اثر: وزیری |
قیمت: 200000 ریال |
ناشر: پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی |
شمارگان: 500 |
تعداد صفحه: 320 |
شماره کتابشناسی ملی: 3865077 |
ردهبندی کنگره: ـــــــــــــــــــــــــ |
ردهبندی دیویی: ــــــــــ |
شماره شابک: 978-600-195-213-5 |
|
|
|
|
|
|
|
فصول کتاب
فصل اول: مطبوعات در ایران از آغاز تا سال 1357
فصل دوم: مطبوعات دینی در ایران از آغاز تا سال 1357
فصل سوم: وضعیت مطبوعات دینی ایران پس از انقلاب اسلامی
فصل چهارم: مطبوعات دینی ایران؛ مشکلات، فرصتها، راهکارها و پیشنهادها
معرفی اثر
از نشر نخستین نشریه در جهان در سال 1621 میلادی تاکنون حدود چهار قرن میگذرد و نخستین جریده در ایران در سال 1215 شمسی با نام کاغذ اخبار در تهران منتشر شده است. بیگمان نشریات و جراید در فاصله دهههای منتهی به انقلاب مشروطه، بزرگترین تحول فرهنگی، اجتماعی و سیاسی را در ایران رقم زدهاند. آثار بسیاری و هر یک با رویکردی خاص درباره تاریخ مطبوعات در ایران و روند آغاز و رشد آن منتشر شده است؛ ولی درباره مطبوعات دینی تاکنون جز یک کتاب مجموعه مقاله که بخشی از آن به مطبوعات اسلامی اختصاص دارد، اثر مستقلی منتشر نشده است.
کتاب حاضر، با عنوان «بررسی تحلیلی نشر مطبوعات دینی در ایران» به قلم دکتر حسین گودرزی منتشر شده است. فصلهای اول و دوم، شناسنامه دقیق و منظمی از روند تحول نشریات و جراید ایرانی و گویه دینی آن در ابواب مختلف را سال به سال تنظیم کرده است. در فصل اول با بررسی منابع دسته اول، نخست یک گونهشناسی تاریخی از سیر تحول مطبوعات در ایران در شش دوره، ارائه و سپس فرایند رویش نشریات ایرانی را در داخل و خارج کشور، سال به سال از آغاز تا پیروی انقلاب اسلامی در قالبهای موضوعی متنوع همراه با جدولهای آماری ارائه شده است.
در فصل دوم همین روال درباره نشریات اسلامی و دینی از سال 1281 که نخستین مجله اسلامی منتشر شده تا سال 1357 پی گرفته و سیر تحول مطبوعات دینی در چهار برهه تدوین شده است. مباحثی همچون؛ نخستین نشریه ایرانی، شهرهای دارای نشریه در زمان قاجار و پهلوی، نشریات مذهبی وابسته به جریانهای سیاسی، مطبوعات دینی حوزه علمیه قم، مطبوعات دینی مستقل و انجمنهای مطبوعاتی در این فصلهای اول و دوم، بررسی شدهاند.
خواننده با مطالعه این دو فصل، نمایی تاریخی از روند تأسیس کل نشریات ایرانی و نشریات با موضوع دین را در ابعاد گوناگون مشاهده میکند. این روند در فصلهای سوم و چهارم با تمرکز بر نشریات اسلامی پس از پیروزی انقلاب اسلامی در کنار ارائه آمار نشریات اسلامی، جنبه تحلیلی به خود میگیرد و از میان 174 نشریه دینی شناساییشده، 84 نشریه را برای نمونه از گونههای مختلف انتخاب کرده و آنها را از جنبههای تولید، محتوا، ساختار، مواد و روش تا آمارهای مربوط به توزیع و فروش را با روش میدانی و مصاحبه و پرسشنامه معکوس بررسی میکند.
فصل سوم با عنوان بررسی وضعیت مطبوعات دینی ایران پس از انقلاب اسلامی و بررسی معیارهای بررسی وضعیت و همچنین مراحل و ابعاد این بررسی آغاز میشود. در این فصل نشریات دینی ایران به تفکیک دوره نشر و وضعیت معیارهای کیفی نشریات دینی و شاخصهای اعتبار علمی این نشریات و تعداد مخاطبان و مقالههای چاپشده در آنها و ابعاد فنی و مدیریتی آنها ادامه مییابد. فصل چهارم نیز به مشکلات، فرصتها، راهکارها و پیشنهادهای مربوط به مطبوعات دینی در ایران میپردازد. در این فصل، موضوعاتی همچون ارزشیابی روشمند و مولفهها و شیوههای ارزشیابی محتوایی و همچنین، موانع بهبود کیفیت و راهکارهای بهبود کیفیت مطبوعات دینی ارائه شده است. در مجموع، این اثر شناسنامه موضوعی و تحلیل نشریات ایرانی و گونه اسلامی آن از آغاز تاکنون را در یک مجلد برای استادان، دانشجویان، مدیران امور فرهنگی و دینی و علاقهمندان این حوزه فراهم آورده است.
کوتاه سخن اینکه، «بررسی تحلیلی روند تحولات نشر مطبوعات» به گونهشناسی تاریخی ـ اجتماعی و سیر تحول مطبوعات دینی از آغاز تا سال 1357 و با تکنیک مصاحبه و پرسشنامه معکوس، میپردازد. و جنبههای تولید، محتوا، ساختار، مواد و روش آمارهای مربوط به توزیع و فروش پس از پیروزی انقلاب اسلامی را تحلیل میکند. بررسی فرصتها و آسیبها و ارائه راهکارها و پیشنهادها از دغدغه دیگر این پژوهش است.