بهره گیری پیوسته رسانه های جمعی مدرن به ویژه رسانه های تصویری همچون تلویزیون، سینما و فیلم از مضمون ها و موضوع های دینی؛ انعکاس دادن مفاهیم، بینش ها، ارزش ها، قواعد، نمادها، نگرش ها، مناسک، آیین ها، رفتارهای دینی در قالب های مختلف رسانه ای و بهره گیری روز افزون مروّجان و مبلغان دین به ویژه ادیان دارای رسالت تبلیغی از این رسانه ها برای ابلاغ و ترویج باورها، ارزش ها و آرمان های خویش.
عنوان عام« دین رسانه ای» معرف گونه اول تعامل، یعنی انعکاس دین و پیام های دینی در قالب های مختلف رسانه است و عنوان کمتر رایجِ «رسانه دینی» تا اندازه ای، معرّف گونه دوم تعامل، یعنی استفاده بیشتر ابزاری دین از رسانه در فرآیند انتقال نمادین خود به ساحت های فرهنگی و شخصیتی است.
در کنار این دو عنوان، در سطح خردتر، گاه از عنوان های دیگری همچون برنامه دینی، ژانر دینی یا معنویف پردازش دینی، روایت دینی و ... نیز یاد می شود. این نوشتار در صدد است تا با مرور دیدگاه ها و آرای تفسیری اهل نظر در بیان چیستی رسانه دینی، ویژگی های این پدیده یا نهاد نوپدید فرهنگی را در قالب مجموعه ای از گزاره های توصیفی صورت بندی کند.